Świadczenie kompensacyjne

Zacznę od tego, że warunki przyznawania tego świadczenia określa ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.

Na stronie www.zus.pl ,,ZUS wyjaśnia”, pojawiło się stanowisko ZUSu, że nauczycielowi przysługuje świadczenie kompensacyjne jeżeli spełni następujące warunki: osiągnął wiek wymagany przez ustawę, posiada okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 30 lat, w tym co najmniej 20 lat wykonywania pracy w określonych w ustawie placówkach w wymiarze co najmniej ½ obowiązkowego wymiaru zajęć, rozwiązał na swój wniosek stosunek pracy.

Tymczasem w wym. ustawie nie ma słów ,,na swój wniosek”. Z pozoru wydaje się, że nie jest to problem. Niemniej problem jest – zwłaszcza gdy rozwiązanie umowy o pracę nie nastąpi z inicjatywy pracownika bowiem upłynie czas na który umowa została zawarta albo strony zdecydują się na porozumienie rozwiązujące. Nauczyciele w takiej sytuacji nie nabędą – zdaniem ZUSu – prawa do świadczenia kompensacyjnego. Uważam, że to stanowisko nie jest trafne. W końcu świadczenie to niejako zastąpiło uprawnienie do wcześniejszej emerytury, o którym mowa w Karcie Nauczyciela, a tam ustawodawca wprost przewidział, że nauczyciel musi zainicjować rozwiązanie umowy o pracę, aby przysługiwało mu uprawnienie do wcześniejszej emerytury. Jak jest ostatecznie – mam nadzieję, że niedługo rozstrzygnie sąd warszawski, który w następnym tygodniu będzie się taką sprawą zajmował.